O όρος διαβουλιμία δεν είναι πολύ γνωστός. Πρόκειται για μια σύνθετη λέξη που προκύπτει από τις λέξεις διαβήτης και βουλιμία και χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια διαταραχή λήψης τροφής που εμφανίζουν τα άτομα με διαβήτη τύπου Ι.

Είναι γνωστό, ότι τα διαβητικά άτομα πρέπει να δείχνουν μεγάλη προσοχή στα τρόφιμα, στις ετικέτες και σε πολλούς αριθμούς (π.χ. της γλυκόζης, της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης, των μονάδων ινσουλίνης, του σωματικού τους βάρους).  Η συνεχής ενασχόληση του διαβητικού με όλα αυτά σε συνδυασμό με τη φύση της νόσου, μπορεί να κάνει το άτομο πιο «ευάλωτο» στην ανάπτυξη μιας διατροφικής διαταραχής. Ο Αmerican Diabetes Association δηλώνει ότι οι γυναίκες με διαβήτη έχουν τριπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν μια διατροφική διαταραχή συγκριτικά με γυναίκες χωρίς διαβήτη.  Εκτιμάται ότι το 30-40% νέων κοριτσιών και γυναικών με διαβήτη τύπου I έχουν αναπτύξει ή θα αναπτύξουν  κάποια στιγμή της ζωής τους μια διαταραχή λήψης τροφής. Στην κατάσταση της  διαβουλιμίας, αυτό που συμβαίνει είναι ότι ο ασθενής μειώνει ή σταματά την ποσότητα της ινσουλίνης που απαιτείται να λαμβάνει, με στόχο την απώλεια βάρους.

Τα ανησυχητικά σημάδια που συνδέονται με τη διαβουλιμία έχουν να κάνουν με αλλαγές στη συμπεριφορά και τη συναισθηματική κατάσταση του ατόμου και με λειτουργικά προβλήματα του οργανισμού.

Η διαβουλιμία είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Τα άτομα με διαβουλιμία θα αντιμετωπίσουν πολύ σοβαρά προβλήματα, τα οποία σχετίζονται κυρίως με την υπεργλυκαιμία. Τα προβλήματα που παρατηρούνται άμεσα είναι τα αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, η συχνοουρία, η αφυδάτωση, η γλυκοζουρία, οι διαταραχές των ηλεκτρολυτών, η κούραση, οι μολύνσεις, τα προβλήματα στην έμμηνο ρύση και η απώλεια βάρους.

Μακροχρόνια, ωστόσο, η διαβουλιμία μπορεί να έχει πολύ πιο σοβαρές επιπτώσεις, όπως προβλήματα στα νεφρά, οίδημα, οστεοπόρωση, νευροπάθεια, καρδιολογικά προβλήματα, εγκεφαλικά επεισόδια ακόμη και θάνατος.

Η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (HbA1c) είναι μια εργαστηριακή αιματολογική εξέταση απαραίτητη για την παρακολούθηση του σακχαρώδη διαβήτη. Είναι δε εξίσου πολύ σημαντική για την επιλογή και επίβλεψη της φαρμακευτικής αγωγής σε ινσουλινοεξαρτώμενους ασθενείς.

Ο άνωθι διαιτώμενος έκανε 55 μονάδες γευματικής ινσουλίνης (ταχείας δράσης) και 40 μονάδες βασική ινσουλίνη (μακράς δράσης), για χρονική περίοδο τουλάχιστον 5 ετών, χωρίς όμως αξιόλογα αποτελέσματα στη διαχείριση της νόσου του διαβήτη.

Μετά από δύο μήνες διατροφικής παρέμβασης καταφέραμε να:

μειώσουμε κατά 55% τη γευματική ινσουλίνη (25 μονάδες),

μειώσουμε κατά 50% τη βασική ινσουλίνη (20 μονάδες),

ελαττώσουμε κατά 2 μονάδες περίπου τη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη,

διεκδικήσουμε και να κερδίσουμε ένα γεύμα χωρίς κανέναν διατροφικό περιορισμό, αφού τηρήσαμε την αρχική μας συμφωνία που ήταν να δούμε την HbA1c<8 σε δύο μήνες και όχι σε τρεις που κανονικά θα έπρεπε να την επανεξετάσουμε!

Και για να σας προλάβουμε! ΟΧΙ δεν έχασε πολύ βάρος (για την ακρίβεια ούτε το 5% του αρχικού βάρους) και αυτό ακριβώς είναι που καταδεικνύει την σπουδαιότητα της κατάλληλης διατροφής στη διαχείριση της υγείας του ανθρώπου. Δεν έχει σημασία αν έχετε περιττά κιλά ή όχι, γιατί όταν υπάρχουν προβλήματα υγείας, η διατροφική υποστήριξη πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Προφανώς το ίδιο ισχύει και για την πρόληψη και όχι μόνο για τη θεραπεία.

Η αντιμετώπιση της διαβουλιμίας δεν είναι εύκολη υπόθεση και θα πρέπει να γίνεται από ομάδα που να περιλαμβάνει ενδοκρινολόγο, ειδικό ψυχικής υγείας και διαιτολόγο. Η θεραπεία θα πρέπει να στοχεύει σε δύο επίπεδα:  αφενός στη ρύθμιση του διαβήτη, αφετέρου στην αντιμετώπιση της διατροφικής διαταραχής. Σε περιπτώσεις διαβουλιμίας σε νέα κορίτσια, ενεργό συμμετοχή στην επίλυση  του προβλήματος θα πρέπει να έχουν και οι γονείς.

Αν θέλετε να μάθετε πως η υγιεινή διατροφή μπορεί να λειτουργήσει ως ασπίδα για εσάς, απευθυνθείτε άμεσα στον ειδικό, μιλήστε με το διαιτολόγο-διατροφολόγο σας και μαζί δημιουργείστε τις κατάλληλες συνθήκες για μια καλύτερη ποιότητα ζωής στο σύνολό της!