Ουρικό Οξύ
Το ουρικό οξύ είναι μία ουσία που παράγεται στον οργανισμό από τον μεταβολισμό των πουρινών. Οι πουρίνες είναι τμήμα των πρωτεϊνών των τροφών που μετατρέπονται σε ουρικό οξύ στον οργανισμό μας και παράγονται είτε από τον ίδιο τον οργανισμό είτε λαμβάνονται μέσω συγκεκριμένων τροφών.
Όταν βρίσκεται εντός φυσιολογικών επιπέδων το ουρικό οξύ δρα προστατευτικά για τον ανθρώπινο οργανισμό συμβάλλοντας στην αντιοξειδωτική μας άμυνα. Πιο συγκεκριμένα, το 50% της αντιοξειδωτικής ικανότητας του πλάσματος οφείλεται στο ουρικό οξύ!
Στην περίπτωση όμως που τα επίπεδα ουρικού βρίσκονται άνω του φυσιολογικού δρα ως προ-οξειδωτικός παράγοντας έχοντας ακριβώς την αντίθετη δράση!
Αν αυξηθούν πολύ τα επίπεδα του ουρικού οξέος στο αίμα παρουσιάζεται μία κατάσταση που λέγεται υπερουριχαιμία.
Η υπερουριχαιμία ευθύνεται για το 5-10% των ουρολίθων και μπορεί να οδηγήσει στην ουρική αρθρίτιδα η οποία εμφανίζεται με μορφή φλεγμονής και πόνου στα άκρα, κυρίως στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού (ποδάγρα).
Η ουρική αρθρίτιδα, σε οξεία ή χρόνια μορφή, εμφανίζεται συνήθως μετά την ηλικία των 35 ετών και προσβάλει κυρίως τους άνδρες, παρ’ όλα αυτά μετά την εμμηνόπαυση τα επίπεδα ουρικού οξέως αυξάνονται και στο γυναικείο πληθυσμό.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα της νόσου είναι πολύ χαρακτηριστικά και τα βασικά είναι τα εξής δύο:
- Απότομος και έντονος πόνος στις αρθρώσεις.
- Ερυθρότητα και διόγκωση στην πρώτη άρθρωση του μεγάλου δακτύλου του ποδιού (ποδάγρα)
Ειδικά στις ηλικιωμένες γυναίκες, όμως, μπορεί να προσβληθούν αρκετές αρθρώσεις μαζί, με συνέπεια μερικές φορές να εκλαμβάνεται λανθασμένα ως ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Αν η ουρική αρθρίτιδα δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως και αφεθεί να εξελιχθεί μπορεί να δημιουργηθούν ενοχλητικές συσσωρεύσεις ουρικών κρυστάλλων κάτω από το δέρμα ή ακόμα και νεφρολιθίαση (πέτρες στα νεφρά).
Φυσιολογικές τιμές
Για να ελέγξει κανείς τα επίπεδα του ουρικού οξέoς, θα πρέπει να κάνει αιματολογικές εξετάσεις.
Οι φυσιολογικές τιμές κυμαίνονται μεταξύ 3,5 και 6,8 mg/dl.
Όσοι έχουν τιμές πάνω από 6,8 mg/dl, που είναι το ανώτατο φυσιολογικό όριο, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν εκτός από νεφρολιθίαση, ουρική αρθρίτιδα και καρδιαγγειακά
προβλήματα.
Αντιμετώπιση
Για την αντιμετώπιση του ουρικού οξέος συνιστάται η διατήρηση του βάρους σε φυσιολογικά επίπεδα ή η απώλεια βάρους όταν αυτό υπερβαίνει τα φυσιολογικά όρια για την υγεία. Σε καμία
περίπτωση δεν θέλουμε απότομη απώλεια βάρους, καθώς σχετίζεται με μείωση της ινσουλινοαντίστασης και των αυξημένων επιπέδων ουρικού οξέος στο αίμα.
Συνιστώνται επίσης μέτρια άσκηση καθημερινά και κατανάλωση άφθονων υγρών (1-2 λίτρα νερό την ημέρα, συν 1-2 λίτρα από άλλα υγρά). Η ενυδάτωση είναι σημαντική για τον καθαρισμό και την απομάκρυνση των πουρινών.
Τέλος η κατάλληλη διατροφή μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των υψηλών επιπέδων ουρικού οξέως. Είναι σημαντικό όσα άτομα έχουν υψηλές τιμές ουρικού οξέος να αποφεύγουν τα οινοπνευματώδη ποτά (κυρίως την μπύρα) και να είναι ιδιαίτερα πιστοί σε ένα κατάλληλο διατροφικό πλάνο, στο οποίο να περιορίζονται οι τροφές που περιέχουν υψηλά ποσοστά σε πουρίνες όπως τα εντόσθια, το συκώτι, τα αλλαντικά, το κυνήγι, οι σαρδέλες, το σκουμπρί, οι αντζούγιες, η ρέγγα, ο τόνος κ.α.
Σκοπός της υπηρεσίας αυτής είναι:
- Η διατροφική εκπαίδευση του ατόμου σχετικά με την αλληλεπίδραση της διατροφής και των επιπέδων ουρικού οξέος.
- Ο σχεδιασμός ενός πλήρως εξατομικευμένου προγράμματος διατροφής για μείωση των επιπέδων ουρικού οξέως σεβόμενο τις προτιμήσεις και τις ανάγκες του ατόμου.