Γενικά Άρθρα

Μετά το Πάσχα, μετά τα οικογενειακά και τα φιλικά τραπέζια, μπορεί να νιώθετε φούσκωμα και μια ανάγκη για να ανακάμψετε από την κραιπάλη των ημερών. Η φυσική αποτοξίνωση του οργανισμού είναι εξαιρετικά σημαντική για την υγεία σας. Αποτοξίνωση όμως, δε σημαίνει εξαντλητικές δίαιτες και μαντζούνια. Δείτε τι μπορείτε να αλλάξετε στη διατροφή και στην καθημερινότητά σας για ένα φυσικό reboot στον οργανισμό σας.

Η αποτοξίνωση είναι μια συνεχής διαδικασία που το σώμα εκτελεί φυσικά. Το 75% της απενεργοποίησης των τοξινών στον οργανισμό διενεργείται στο συκώτι και το υπόλοιπο 25% στο έντερο. Από την πρώτη στιγμή που δυνητικά επιβλαβείς ουσίες εισέρχονται στο σώμα μας μέσα από τις διατροφικές μας συνήθειες, τα συστήματα αποτοξίνωσης του οργανισμού αρχίζουν να πιάνουν δουλειά.                  

 Τι είναι οι τοξίνες;

Οι τοξίνες εισέρχονται στο σώμα μέσω των επεξεργασμένων τροφίμων, των φαρμάκων, του καπνίσματος, του αλκοόλ και της καφεΐνης. Επίσης, μέσω περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως τα βαρέα μέταλλα και τα φυτοφάρμακα.

Πιθανό είναι ακόμα το ίδιο το σώμα να παράγει τοξίνες. Πρόκειται για τα τελικά προϊόντα του φυσικού μεταβολισμού, τις ορμόνες του στρες και των υποπροϊόντων της λειτουργίας των βακτηρίων που υπάρχουν στον οργανισμό.

Ο δρόμος για τη φυσική αποτοξίνωση του οργανισμού μας έχει 3 φάσεις (τροποποίηση, εξουδετέρωση και αποβολή). Παρακάτω θα βρείτε τους τρόπους που θα χαρίσουν στον οργανισμό σας ένα φυσικό reboot. 

Μειώστε το αλκοόλ!

Πάνω από το 90% του αλκοόλ μεταβολίζεται στο συκώτι μας. Τα ηπατικά ένζυμα μεταβολίζουν το αλκοόλ σε μια γνωστή καρκινογόνα χημική ουσία. Αναγνωρίζοντας την αιθανάλη ως τοξίνη, το συκώτι τη μετατρέπει σε αβλαβή ουσία, η οποία αργότερα αποβάλλεται από το σώμα μας.

Επιστημονικές μελέτες, δείχνουν ότι η χαμηλή έως μέτρια κατανάλωση αλκοόλ είναι ωφέλιμη για την υγεία της καρδιάς. Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ όμως μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα υγείας. Όταν συμβεί αυτό, το συκώτι δε λειτουργεί επαρκώς ούτε μπορεί να εκτελέσει τις απαραίτητες λειτουργίες του.

Έτσι ο περιορισμός ή η πλήρης αποχή από το αλκοόλ είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να ενισχύσετε τη φυσική αποτοξίνωση του οργανισμού σας. Οι υγειονομικές αρχές συνιστούν περιορισμό της πρόσληψης αλκοόλ σε ένα ποτό την ημέρα για τις γυναίκες και σε δύο ποτά την ημέρα για τους άνδρες. 

Η αξία του ύπνου στην αποτοξίνωση!

Η εξασφάλιση επαρκούς και ποιοτικού ύπνου είναι απαραίτητη για την υγεία μας, αλλά και για την ενίσχυση του φυσικού μηχανισμού αποτοξίνωσης.

Ο ύπνος επιτρέπει στον εγκέφαλό μας να αναδιοργανωθεί και να επαναφορτιστεί, καθώς και να απομακρύνει τοξίνες που έχουν συσσωρευτεί κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μια από αυτές τις τοξίνες είναι μια πρωτεΐνη, η οποία συνδέεται με την ανάπτυξη της νόσου του Alzheimer.

Με τη στέρηση ύπνου, το σώμα μας δεν έχει χρόνο να εκτελέσει αυτές τις λειτουργίες, επομένως οι τοξίνες μπορούν να συσσωρευτούν και να επηρεάσουν πολλές πτυχές της υγεία μας. Η κακή ποιότητα ύπνου έχει συνδεθεί με βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες για την υγεία, όπως το στρες, το άγχος, η υψηλή αρτηριακή πίεση, οι καρδιακές παθήσεις, ο διαβήτης τύπου 2 και η παχυσαρκία.

Φροντίστε να κοιμάστε 7 έως 9 ώρες τη νύχτα σε τακτική βάση. Εάν αντιμετωπίζετε αϋπνίες ή ξυπνάτε συχνά κατά τη διάρκεια της νύχτας, αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως η τήρηση ενός προγράμματος ύπνου και ο περιορισμός του μπλε φωτός (που εκπέμπεται από τα κινητά, τα tablets και τις οθόνες των υπολογιστών) πριν από τον ύπνο, είναι χρήσιμες για τη βελτίωση της ποιότητας του ύπνου. 

Περισσότερα υγρά για αποτοξίνωση!

Το νερό κάνει πολύ περισσότερα από το να σας ξεδιψάει. Ρυθμίζει τη θερμοκρασία του σώματος, λιπαίνει τις αρθρώσεις, βοηθάει στην πέψη και απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών και αποτοξινώνει το σώμα απομακρύνοντας τα άχρηστα προϊόντα.

Για επαρκή ενυδάτωση του οργανισμού, το Ινστιτούτο Ιατρικής συνιστά στους άνδρες να καταναλώνουν 3,7 λίτρα υγρών ημερησίως και στις γυναίκες να καταναλώνουν 2,7 λίτρα υγρών ημερησίως.

Στα υγρά περιλαμβάνονται τα φρούτα, τα λαχανικά και άλλες πηγές πέραν του νερού.

Μπορεί να χρειάζεστε περισσότερα ή λιγότερα υγρά ανάλογα με τη διατροφή, τον τόπο διαμονής και το επίπεδο δραστηριοτήτων σας.

Για τους αθλητές που χάνουν επιπλέον υγρά μέσω της σωματικής άσκησης, συνιστάται να καταναλώνονται επιπλέον 1,5 με 2,5 ποτήρια υγρών (1 ποτήρι = 240 ml). 

Μειώστε τη ζάχαρη και τα επεξεργασμένα τρόφιμα!

Η ζάχαρη και τα επεξεργασμένα τρόφιμα θεωρούνται «η ρίζα του κακού» για πολλά προβλήματα της δημόσιας υγείας.

Η αυξημένη κατανάλωση ζάχαρης και επεξεργασμένων τροφίμων έχει συνδεθεί με την παχυσαρκία και άλλες χρόνιες ασθένειες, όπως οι καρδιακές παθήσεις, ο καρκίνος και ο διαβήτης.

Η αντικατάσταση του πρόχειρου φαγητού με πιο υγιεινές επιλογές όπως τα φρούτα και τα λαχανικά, είναι ένας υγιεινός τρόπος μείωσης της κατανάλωσης ζάχαρης και επεξεργασμένων τροφίμων. 

Καταναλώστε τροφές πλούσιες σε αντιοξειδωτικά!

Τα αντιοξειδωτικά προστατεύουν τα κύτταρα μας από βλάβες που προκαλούνται από τις ελεύθερες ρίζες. Το σώμα μας παράγει φυσικά ελεύθερες ρίζες για κυτταρικές διαδικασίες, όπως η πέψη. Ωστόσο, το αλκοόλ, το τσιγάρο, η κακή διατροφή και η έκθεση σε ρύπους μπορούν να παράγουν υπερβολικές ελεύθερες ρίζες.

Οι ελεύθερες ρίζες εμπλέκονται σε μια σειρά παθήσεων, όπως η άνοια, οι καρδιακές παθήσεις, η ηπατική νόσος, το άσθμα και ορισμένοι τύποι καρκίνου. Η κατανάλωση μιας διατροφής πλούσιας σε αντιοξειδωτικά, μπορεί να βοηθήσει το σώμα σας να καταπολεμήσει τις ελεύθερες ρίζες και άλλες τοξίνες που αυξάνουν τον κίνδυνο ασθένειας. 

Καταναλώστε τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε προβιοτικά!

Η καλή υγεία του εντέρου είναι σημείο κλειδί όταν μιλάμε για τη φυσική αποτοξίνωση του οργανισμού μας. Τα εντερικά κύτταρα διαθέτουν ένα σύστημα αποτοξίνωσης και απέκκρισης που προστατεύει το έντερο και το σώμα μας από επιβλαβείς τοξίνες.

Η καλή υγεία του εντέρου ξεκινά με τα προβιοτικά, ένα είδος φυτικής ίνας που τροφοδοτεί τα καλά βακτήρια στο έντερο.

Με τα προβιοτικά, το έντερο είναι σε θέση να παράγει θρεπτικά συστατικά ευεργετικά για την υγεία. Η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε προβιοτικά μπορεί να διατηρήσει το ανοσοποιητικό και το μηχανισμό φυσικής αποτοξίνωσης υγιή. Καλές πηγές προβιοτικών είναι οι ντομάτες, οι αγκινάρες, οι μπανάνες, τα σπαράγγια, τα κρεμμύδια, το σκόρδο και η βρώμη.

 Μειώστε το αλάτι για περισσότερη αποτοξίνωση!

Για πολλούς, η αποτοξίνωση είναι ένα μέσο αποβολής της περίσσειας νερού στον οργανισμό. Η υπερβολική κατανάλωση αλατιού, μπορεί να κάνει το σώμα μας να κατακρατήσει περίσσεια υγρών. Αυτή η υπερβολική συσσώρευση υγρών μπορεί να προκαλέσει φούσκωμα και να μας κάνει να αισθανόμαστε άβολα στα ρούχα μας.

Αν και μπορεί να ακούγεται οξύμωρο, η αύξηση της πρόσληψης νερού είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να εξαλείψετε την κατακράτηση υγρών, από την υπερβολική κατανάλωση αλατιού.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όταν καταναλώνουμε πολύ αλάτι και όχι αρκετό νερό, το σώμα μας απελευθερώνει μια αντιδιουρητική ορμόνη, η οποία εμποδίζει την ούρηση – αποτοξίνωση.

Αυξάνοντας την πρόσληψη νερού, αποβάλουμε περισσότερο νερό και άχρηστα προϊόντα. Η αύξηση της πρόσληψης τροφών πλούσιων σε κάλιο βοηθάει επίσης. Τροφές πλούσιες σε κάλιο είναι οι πατάτες, τα φασόλια, οι μπανάνες και το σπανάκι.

 Νοιαστείτε για εσάς και γυμναστείτε!

Η τακτική άσκηση σχετίζεται με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και μειωμένο κίνδυνο πολλών παθήσεων και ασθενειών. Συμπεριλαμβανομένων του διαβήτη τύπου 2, των καρδιακών παθήσεων, της υψηλής αρτηριακής πίεσης και ορισμένων μορφών καρκίνου.

Ενώ υπάρχουν αρκετοί μηχανισμοί πίσω από τα οφέλη για την υγεία της άσκησης, η μείωση φλεγμονών είναι ένα βασικό σημείο. Ενώ μια φλεγμονή είναι απαραίτητη για την ανάρρωση από λοίμωξη ή την επούλωση τραυμάτων, συχνά αποδυναμώνει την καλή λειτουργία διάφορων μηχανισμών του σώματος μας.

Μειώνοντας τον κίνδυνο εμφάνισης φλεγμονών, η σωματική άσκηση μπορεί να βοηθήσει όλα τα συστήματα του σώματός μας να λειτουργήσουν σωστά και να προστατευτούν από ασθένειες.

Συνιστώνται τουλάχιστον 150-300 λεπτά άσκησης μέτριας έντασης την εβδομάδα (όπως γρήγορο περπάτημα) ή 75-150 λεπτά έντονης σωματικής δραστηριότητας την εβδομάδα (όπως τρέξιμο).

Η πρώτη καταγεγραμμένη αναφορά στο ντολμά βρίσκεται στο δυτικό αέτωμα του Παρθενώνα, όπου η θεά Ήρα απεικονίζεται να τρώει κρυφά ντολμαδάκια από την κατσαρόλα και με ένοχο βλέμμα να κοιτάζει πίσω της μη τη δει κανείς. Στο Βυζάντιο το ντολμαδάκι γνωρίζει την παρακμή καθότι δύσκολα μπορούσε να συμπορευτεί με τις αυστηρές ηθικές επιταγές της εποχής. Στο Διαφωτισμό γνωρίζει νέα άνθηση καθώς χρησιμοποιείται ως μέσο παιδείας. Ο Κοραής συγκεκριμένα μοίραζε ντολμαδάκια στους υπόδουλους μέσα στα οποία είχε κρυμμένα ρολά χαρτί με μεταφρασμένα αποσπάσματα από έργα κορυφαίων Ευρωπαίων στοχαστών δίνοντας θάρρος και ελπίδα στους σκλαβωμένους Έλληνες. Με την απελευθέρωση της Ελλάδας ο ντολμάς αποκτά επιτέλους τη θέση που του αξίζει.

Τα ντολμαδάκια, ανάλογα με τη γεωγραφική περιοχή, κάποιοι τα λένε σαρμαδάκια και άλλοι γιαπράκια και ενώ το όνομα σε όλες τις περιπτώσεις είναι τουρκικό, η ιδέα είναι γνωστή από την αρχαία ακόμη Ελλάδα. Στο πέρασμα των αιώνων η λαμπρή ιδέα υιοθετήθηκε από την κουζίνα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ενώ οι Έλληνες αντιδανείστηκαν τα νέα τουρκικά ονόματα, τα οποία προέρχονται από το sarma που σημαίνει τυλιχτό, από το yaprak που είναι το φύλλο του σπανακιού, της αμπέλου και όχι το φύλο της ζύμης και από το dolma που σημαίνει γεμιστό.

Η λέξη ντολμά λέει η ιστορία της γαστρονομίας προέρχεται από το ρήμα doldurmak που σημαίνει γεμίζω. Οι πολίτικοι ντολμάδες με λάχανο ή αμπελόφυλλα θέλουν για να παραγεμιστούν ρύζι που συμβόλιζε το μπερεκέτι, την καλοπέραση, το ευ ζην.

Τι θα λέγατε για ντολμαδάκια γιαλαντζί;

Ο ντολμάς μπορεί να μαγειρευτεί με ελαιόλαδο, ή ακόμη χωρίς κιμά, πιάτο που μερικές φορές ονομάζεται γιαλαντζί (yalancı) που σημαίνει «ψεύτης» ή «ψεύτικος» στα Τούρκικα γιατί δεν περιέχει κρέας. Τα ντολμαδάκια γιαλαντζί είναι ένα λαδερό φαγητό και προτιμάται ιδιαίτερα σε περιόδους νηστείας σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας αποτελώντας μια θρεπτική εναλλακτική για ορεκτικό ή κυρίως γεύμα, εφόσον δεν επιβαρύνουν με πολλές θερμίδες, λιπαρά και αλάτι. Ιδανικά θα μπορούσε να θεωρηθούν και για τους χορτοφάγους λόγω του υψηλού περιεχομένου σε φυτικές ίνες, βιταμίνες όπως Κ και Α, μέταλλα και αντιοξειδωτικά συμβάλλοντας έτσι στην εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού. 

Η διατροφική αξία και τα οφέλη κάθε συστατικού των ντολμαδακιών γιαλαντζί

• Αμπελόφυλλα. Τα φύλλα αμπέλου είναι πλούσια σε βιταμίνη C, E, A και B6, καθώς και νιασίνη, σίδηρο, φυτικές ίνες, ριβοφλαβίνη, φολικό οξύ, ασβέστιο, μαγνήσιο, χαλκό και μαγγάνιο. Χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της διάρροιας, των δυσκολιών στην εμμηνορροϊκή αιμορραγία, της αιμορραγίας της μήτρας, των ελκών και της κολπικής έκκρισης για τις αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές τους και μειώνουν το οίδημα σε ασθενείς με χρόνια φλεβική ανεπάρκεια. Έχουν χαμηλό γλυκαιμικό φορτίο 1 όπου είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους διαβητικούς.
• Ρύζι. Το λευκό ρύζι αποτελεί καλή πηγή μαγνησίου, φωσφόρου, μαγγανίου, σεληνίου, σιδήρου, φολικού οξέος, θειαμίνης, νιασίνης και βιταμίνης Β1. Είναι χαμηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες και η περιεκτικότητα του σε λιπαρά είναι κυρίως ωμέγα-6 λιπαρά οξέα, τα οποία θεωρούνται προ-φλεγμονώδη. Βοηθάει στην περιποίηση του δέρματος , ενισχύει το μεταβολισμό, ρυθμίζει την πέψη και μειώνει την υψηλή αρτηριακή πίεση. Βοηθάει επίσης στην απώλεια βάρους, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και παρέχει προστασία από την δυσεντερία και τις χρόνιες ασθένειες.
• Κρεμμύδια. Αποτελούνται κυρίως από απλά σάκχαρα, όπως γλυκόζη, φρουκτόζη και σακχαρόζη, καθώς και φυτικές ίνες. Επίσης, είναι πλούσια σε βιταμίνη C, βιταμίνη Β6, βιταμίνη Β9, καθώς και κάλιο, έχοντας θετικά αποτελέσματα στη μείωση της αρτηριακής πίεσης και στην υγεία της καρδιάς. Τα ακατέργαστα κρεμμύδια περιέχουν τις υψηλότερες ποσότητες θρεπτικών ουσιών σε σύγκριση με τα μαγειρεμένα κρεμμύδια. Οι ενώσεις από το κρεμμύδι έχει αναφερθεί ότι περιλαμβάνουν αντί-καρκινικές ιδιότητες, αντιαιμοπεταλιακή δράση, αντιθρομβωτική δράση καθώς και αντί-ασθματικά και αντιβιοτικά αποτελέσματα. 
• Σκόρδο. Το σκόρδο είναι θερμιδικά χαμηλό και πλούσιο σε βιταμίνη C, βιταμίνη Β6, μαγγάνιο, σελήνιο και ενώσεις θείου. Περιέχει επίσης ίχνη άλλων θρεπτικών συστατικών. Το σκόρδο και τα παρασκευάσματά του έχουν αναγνωριστεί ευρέως ως παράγοντες πρόληψης και θεραπείας καρδιαγγειακών παθήσεων. Η κατανάλωση του έχει σημαντικές επιδράσεις στη μείωση της αρτηριακής πίεσης, την πρόληψη της αθηροσκλήρωσης, τη μείωση της χοληστερόλης αλλά και των τριγλυκεριδίων.
• Δυόσμος. Ο δυόσμος αποτελεί ένα ευχάριστο αρωματικό βότανο, πλούσιο σε βιταμίνες, αντιοξειδωτικά και φυτοθρεπτικά συστατικά. Έχει πολλές ευεργετικές και θεραπευτικές ιδιότητες. Κάνει πολύ καλό στις χολολιθιάσεις, είναι αντισπασμωδικός, ηρεμιστικός και χωνευτικός. Επίσης, δρα κατά της αϋπνίας. Σαν κατάπλασμα, κάνει καλό σε κάποιες δερματοπάθειες και ανακουφίζει από τους πόνους των ρευματισμών.

  Όμως προσοχή στο μαγείρεμα…

• Είναι πολύ σημαντικό να πλύνετε τα αμπελόφυλλα πολύ καλά και αρκετές φορές με κρύο νερό και να φροντίσετε να χρησιμοποιήσετε αμπελόφυλλα τρυφερά με απαλή σχεδόν μεταξένια υφή. Μπορεί τα φύλλα που έχετε μαζέψει να είναι αράντιστα όμως σίγουρα θα έχουν σκόνη, χώμα ή μικρά σαλιγκαράκια τα οποία πρέπει να καθαρίσετε. Αν είναι από βάζο και ήδη σκληρά, δε θα μαλακώσουν ποτέ και θα μείνουν τραχιά.
• Ξεπλένετε το ρύζι για να φύγει το άμυλο και να παραμείνει σπυρωτό.
• Εκτός από ρύζι Καρολίνα, μπορείτε να βάλετε και ρύζι νυχάκι.
• Τα φρέσκα αμπελόφυλλα χρειάζονται ελάχιστο ζεμάτισμα. Ο χρόνος του ζεματίσματος είναι μόνο 1-2 λεπτά ίσα ίσα να αλλάξουν χρώμα. Προσοχή, δε θέλουν πολύ ζεμάτισμα, γιατί θα βράσουν και μαζί με το ρύζι.
• Μαγειρεύετε αργά και σιγανά, για καλύτερο αποτέλεσμα.
• Αφού τα βγάλετε από τη φωτιά τα αφήνετε να κρυώσουν, να τραβήξουν τα υγρά τους και να χυλώσει το ρύζι. Κρύα ή σε θερμοκρασία δωματίου είναι υπέροχα.
• Τα ντολμαδάκια, απαγορεύεται να τα μαγειρέψετε σε χύτρα. Καλό είναι να παραμένουν στην κατσαρόλα και να μην ανοίγετε το καπάκι μέχρι το φαγητό να κρυώσει.
• Η ποσότητα του ρυζιού και του κρεμμυδιού που θα χρησιμοποιήσετε θα πρέπει να είναι περίπου ένα προς ένα.
• Το λεμόνι και η ντομάτα εκτός από γεύση κρατούν το ρύζι σπυρωτό.
• Τα ντολμαδάκια είναι πιο νόστιμα όταν τα σερβίρετε την επόμενη μέρα που θα τα μαγειρέψετε.

Πασχαλινές δέξου ευχές
απ΄ την καρδιά βγαλμένες
όλες οι μέρες της ζωής
να ‘ναι αναστημένες!

Γιατί και με πόσους διαφορετικούς τρόπους μπορούμε να φάμε τη μαγειρίτσα;

Το Μεγάλο Σάββατο μετά την Ανάσταση, τα έθιμα θέλουν μαγειρίτσα. Και, όπως στις περισσότερες περιπτώσεις, η παράδοση είναι βγαλμένη με σοφία.

Η Ανάσταση, διατροφικά, σημαίνει τη λήξη της νηστείας. Πολλοί άνθρωποι νηστεύουν και τις πενήντα ημέρες (Σαρακοστή και Μεγάλη Εβδομάδα), ενώ κάποιοι νηστεύουν μόνο τη Μεγάλη Εβδομάδα ή κάποιες ημέρες από αυτήν. Σε κάθε περίπτωση, η μαγειρίτσα είναι το πρώτο αρτύσιμο γεύμα που κάνουμε μετά από τη νηστεία.

Η διατροφική αξία της μαγειρίτσας

Η μαγειρίτσα μας προετοιμάζει για την κρεατοφαγία της επόμενης ημέρας. Είναι μία σούπα πλούσια σε πρωτεΐνη και σίδηρο, βιταμίνη Β12, βιταμίνη Α, αλλά και σε αντιοξειδωτικές ουσίες.

• Είναι πλήρες γεύμα. Η μαγειρίτσα περιέχει πρωτεΐνες, λαχανικά και αν της προσθέσουμε ρύζι, περιέχει και υδατάνθρακες. Και φυσικά, λιπαρά.
• Είναι πλούσια σε φυτικές ίνες. Το μαρούλι και τα άλλα μυρωδικά που θα προσθέσουμε στη μαγειρίτσα την κάνουν πλούσια σε φυτικές ίνες. Επειδή είναι βρασμένα, όμως, είναι πιο εύπεπτα.
• Είναι αντιοξειδωτική. Ο άνηθος, ο μαϊντανός, το μαρούλι και το κρεμμύδι είναι πλούσια σε βιταμίνες και αντιοξειδωτικά. Επίσης, το λεμόνι που θα της προσθέσουμε είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά.
• Είναι πλούσια σε κάλιο. Το κάλιο των λαχανικών που έχει η συνταγή ωφελεί στη μείωση της αρτηριακής πίεσης. Όπως σε κάθε σούπα, το κάλιο των λαχανικών θα το πάρουμε, αφού τρώμε τα λαχανικά με το ζουμί στο οποίο βράσανε.
• Είναι πηγή πρωτεΐνης και σιδήρου. Τα ζωικά μέρη της συνταγής (συκωταριά, εντόσθια, αβγό) είναι πλούσια σε πρωτεΐνες και σίδηρο.

 Όμως προσοχή…

• Όπως είπαμε η μαγειρίτσα είναι ένα πλήρες γεύμα, με αρκετές θερμίδες, οπότε δεν είναι απαραίτητο να συνοδεύεται από άλλα τρόφιμα. Ίσως μία φέτα ψωμί και μερικές ελιές είναι το τέλειο συνοδευτικό.
• Τα κρεατικά που θα βάλουμε στη μαγειρίτσα είναι πλούσια σε κορεσμένα λιπαρά και χοληστερόλη. Το ίδιο και τα εδέσματα της επόμενης ημέρας. Ευτυχώς που οι εορτασμοί του Πάσχα διαρκούν μόνο δύο ημέρες…

 Οι διαφορετικές συνταγές της μαγειρίτσας

Όπως συμβαίνει συνήθως, κάθε τόπος έχει μία δική του παραδοσιακή συνταγή για μαγειρίτσα. Τα τσιλίχουρδα της Κέρκυρας είναι μία μαγειρίτσα πιο πηχτή και πλούσια σε διάφορα αγριόχορτα και άνηθο. Στην Αργολίδα κάνουν τη μαγειρίτσα κοκκινιστή, ενώ στο Πήλιο βάζουν κρεατάκι από αρνί ή κατσίκι και τη σερβίρουν με γιαούρτι. Σε άλλες περιοχές βάζουν ρύζι ενώ σε άλλες όχι. Επίσης, κάποιοι φτιάχνουν φρικασέ το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, ένα πιάτο παραπλήσιο της μαγειρίτσας. Σίγουρα μπορείτε να βρείτε μία συνταγή παραδοσιακή που θα σας αρέσει.

Αν, όμως, την προτιμάτε πιο ελαφριά, μπορείτε να ετοιμάσετε τη μαγειρίτσα με κρεατάκι μοσχαρίσιο ή με κοτόπουλο.

Επίσης, για όσους δεν είναι fans των κρεατικών, πολύ νόστιμη μπορεί να γίνει η μαγειρίτσα και με μανιτάρια.

Σε κάθε περίπτωση, η μαγειρίτσα είναι ένα πιάτο παραδοσιακό και τα αρώματά της πλημμυρίζουν τις παιδικές μας αναμνήσεις από το τραπέζι της Ανάστασης.

Σαν του κεριού το Άγιο Φως
τσ΄ Ανάστασης το βράδυ
να ΄ναι η ζωή σας φωτεινή
χωρίς σταλιά σκοτάδι!

Παχυσαρκία: Ένα μεγάλο πρόβλημα υγείας.

• Σε 20 χρόνια από σήμερα, εκτιμάται ότι το 40% του δυτικού πληθυσμού θα είναι παχύσαρκο και η παχυσαρκία θα αποτελεί το πρώτο πρόβλημα ­υγείας παγκοσμίως.
• 350.000 επεμβάσεις παχυσαρκίας έγιναν πέρυσι στις ΗΠΑ.
• Το 65% των παχύσαρκων έχει προβλήματα υγείας, όπως υπέρταση, σάκχαρο, υψηλή χοληστερίνη.
• Η παχυσαρκία είναι η δεύτερη πιο συχνή αιτία θανάτου που μπορεί να προληφθεί, μετά το κάπνισμα. Στις ΗΠΑ, καταγράφονται 400.000 θάνατοι το χρόνο εξαιτίας της παχυσαρκίας. Συγκριτικά, οι θάνατοι από τον καρκίνο του μαστού και του εντέρου μαζί δεν ξεπερνούν τις 90.000.
• Στην Ελλάδα, εκτιμάται ότι 7.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο από αίτια που συνδέονται με την παχυσαρκία.

Εάν δοκιμάσατε τα πάντα χωρίς αποτέλεσμα και αντιμετωπίζετε έντονο πρόβλημα παχυσαρκίας, το χειρουργείο ίσως είναι μια λύση για εσάς. Πρέπει, όμως, να βρείτε τον τύπο επέμβασης που σας ταιριάζει, να πληροίτε τις προϋποθέσεις και να σταθμίσετε τις συνέπειες, γιατί ένα χειρουργείο είναι πολύ πιο σοβαρή υπόθεση από μια δίαιτα!
Όλοι πλέον γνωρίζουμε ότι, αν θέλουμε να αποφύγουμε τα περιττά κιλά, πρέπει να τρώμε με μέτρο, να αποφεύγουμε τα πολλά λίπη και να ασκούμαστε. Για όσους, όμως, ήδη αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα παχυσαρκίας, έχει φανεί ότι ­πολλές φορές αυτά τα μέτρα είναι ανεπαρκή. Η δίαιτα, η άσκηση, η ψυχολογική στήριξη για την αλλαγή του τρόπου διατροφής, αλλά και τα φάρμακα κατά της παχυσαρκίας, φαίνεται ότι οδηγούν σε πρόσκαιρη απώλεια βάρους και γρήγορη επανάκτησή του, στη συντριπτική πλειονότητα (90%) των παχύσαρκων ασθενών. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι, ήδη από το 1998, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) θεωρεί πως, για τις περιπτώσεις όπου η παχυσαρκία απειλεί σοβαρά την υγεία, οι λεγόμενες «βαριατρικές επεμβά­σεις» (δηλαδή τα χειρουργεία παχυσαρκίας) αποτελούν μια αποτελεσματική μέθοδο για το αδυνάτισμα και τη διατήρηση του βάρους μετά την απώλεια κιλών. Εάν, λοιπόν, έχετε ήδη προσπαθήσει, ανεπιτυχώς, να χά­σετε βάρος με κάθε τρόπο και σκέφτεστε το ενδεχόμενο μιας τέτοιας επέμβασης, είναι σημαντικό να μάθε­τε ποια χειρουργική τεχνική ταιριάζει στη δική σας περίπτωση, πότε συστήνεται, αλλά και πώς θα πρέπει να αλλάξει ο τρόπος διατροφής σας μετά την επέμβαση.

Πότε ενδείκνυται μια επέμβαση παχυσαρκίας;

Μια βαριατρική επέμβαση δεν συστήνεται για την απώλεια 10-20 κιλών, παρότι στη λεγόμενη «γκρίζα ζώνη» αυτών των επεμβάσεων ανήκουν οι περιπτώσεις ανθρώπων (συνήθως των media και του θεάματος) που τις ζητούν για επαγγελματικούς λόγους. Για να διαπιστώσετε αν ανήκετε σε αυτή την κατηγορία, πρέπει να υπολογίσετε το Δείκτη Μάζας του σώματός σας (ΔΜΣ). O ΔΜΣ είναι ένας τρόπος εκτίμησης του ιδανικού βάρους λαμβάνοντας υπόψη το ύψος και το βάρος. Το χειρουργείο παχυσαρκίας συστήνεται όταν ο ΔΜΣ είναι πάνω από 40 (νοσογόνος παχυσαρκία) ή πάνω από 35 (σοβαρή παχυσαρκία), όταν συνυπάρχουν μεταβολικά νοσήματα, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπερχοληστεριναιμία και η υπέρταση.
Επίσης, οι βαριατρικές επεμβάσεις δεν απευθύνονται σε όσους έχουν πολλά περιττά κιλά για μικρό χρονικό διάστημα, π.χ. για 1-2 χρόνια. Αντιθέτως, αφορούν εκείνους που έχουν σοβαρό και μακροχρόνιο πρόβλημα παχυσαρκίας (για περισσότερο από 5 χρόνια) και μόνο εφόσον έχουν ήδη προσπαθήσει ανεπιτυχώς να χάσουν βάρος με «συντηρητικά μέσα» (δίαιτα, άσκηση, φάρμακα) για τουλάχιστον ένα χρόνο.

Όχι στη γρήγορη απώλεια βάρους!

Ο στόχος μιας βαριατρικής επέμβασης είναι η απώλεια του 50% των περιττών κιλών μέσα στον πρώτο χρόνο. Το υπόλοιπο 50% του περιττού βάρους εκτιμάται ότι θα χαθεί σταδιακά μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. Η γρήγορη απώλεια βάρους δεν είναι επιθυμητή, επειδή μπορεί να προκαλέσει μεγάλη χαλάρωση του δέρματος.

Μεγάλο ποσοστό ασθενών, ιδιαίτερα όσων είχαν μακροχρόνιο πρόβλημα παχυσαρκίας, αντιμετωπίζει προβλήματα χαλάρωσης στην κοιλιά, στους μαστούς (για τις γυναίκες), στους γλουτούς και τους μηρούς, καθώς και στα χέρια, μετά την απώλεια πολλών κιλών. Η κατάσταση αυτή αντιμετωπίζεται με ένα νέο κύκλο επεμβάσεων (πλαστικών), ο αριθμός των οποίων εξαρτάται από το βαθμό και τα σημεία χαλάρωσης.

Ποιοι δεν μπορούν να χειρουργηθούν;

• Οι ασθενείς με σοβαρά προβλήματα υγείας (π.χ. βαριά αναπνευστική ή συστηματική νόσο) ή με ενεργό πεπτικό έλκος.
• Οι βαρείς καπνιστές (επειδή αυξάνεται ο κίνδυνος των ­μετεγχειρητικών επιπλοκών).
• Όσοι κάνουν κατάχρηση αλκοόλ ή/ και ναρκωτικών ουσιών.
• Οι πάσχοντες από σοβαρές ψυχικές διαταραχές (μανιοκατάθλιψη, δια­τα­ραχές της προσωπικότητας).

Σύμ­φωνα, πάντως, με τα νεότερα επι­στημονικά δεδομένα, οι βαριατρικές επεμβάσεις δεν αποκλείονται εξ ολοκλήρου σε αυτές τις περιπτώσεις. Είναι πιθανό, δηλαδή, ο ασθενής να χειρουργηθεί εφόσον τεθεί υπό παρακολούθηση και η κατάστασή του σταθεροποιηθεί για ένα χρονικό διάστημα 6-12 μηνών ή και περισσότερο.

 Τι πρέπει να κάνετε πριν από το χειρουργείο;

Προεγχειρητικά, θα κάνετε κάποιες απαραίτητες εξετάσεις και πιθανά θα υποβληθείτε σε δίαιτα.

Eξετάσεις: Προεγχειρητικά, απολύτως απαραίτητες είναι η γαστροσκόπηση, καθώς και η πνευμονολογική, καρδιολογική και ενδοκρινολογική εκτίμηση του ασθενούς με καρδιογράφημα, ακτινογραφία θώ­ρακος και έλεγχο του θυρεοειδούς. ­Περισσότερες εξετάσεις μπορεί να ζητηθούν ανάλογα με την κατάσταση της υγείας κάθε ασθενούς, δεδομένου ότι συνήθως η υγεία των παχύσαρκων ασθενών είναι βεβαρυμένη.

Δίαιτα: Σε ορισμένες περιπτώσεις νοσογόνου παχυσαρκίας, μπορεί να ζητηθεί από τον ασθενή να υποβληθεί σε ειδική προεγχειρητική δίαιτα (φτωχή σε υδατάνθρακες), με τη βοή­θεια της οποίας μειώνονται η λιπώδης διήθηση του ήπατος και το ενδο­κοιλιακό λίπος. Με τον τρόπο αυτό, μειώνεται και ο βαθμός δυσκολίας της χειρουργικής επέμβασης.

 Απαραίτητο το «ψυχολογικό προφίλ».

Οι επεμβάσεις παχυσαρκίας δεν αποτελούν μαγικές λύσεις. Για την επιτυχία τους, απαιτείται η συμμόρφωση του παχύσαρκου με συγκεκριμένες διατροφικές οδηγίες. Γι’ αυτό και η καλή ψυχική κατάσταση του ασθενούς θεωρείται «κλειδί» για την επιτυχία μιας βαριατρικής επέμβασης. Συνι­στά­ται, λοιπόν, η προεγχειρητική εκτίμηση από έναν ψυχολόγο, για να δια­πιστωθεί κυρίως αν αντιμετωπί­ζει δια­τροφικές διαταραχές ή πάσχει από κατάθλι­ψη.

Διατροφικές διαταραχές: Σύμφωνα με τους ειδικούς, το 40-50% των νοσογόνα παχύσαρκων ασθενών πάσχουν από επεισοδιακή υπερφαγία, οπότε καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες φαγητού χωρίς να κάνουν ­εμετό. Πολύ λιγότεροι πάσχουν από νευρογενή βουλιμία, δηλαδή υπερκαταναλώνουν φαγητό και μετά προκαλούν εμετό. Σύμφωνα με την Αμερικανική Χειρουργική Εταιρεία Παχυσαρκίας και Μεταβολικών Νόσων, οι ασθενείς που παρουσιάζουν επεισοδιακή υπερφαγία ή βουλιμία μπορούν να χειρουργηθούν εφόσον έχει προηγηθεί κα­τάλληλη προετοιμασία με τη βοήθεια ενός ψυχολόγου. Διαφορετικά, η ανεξέλεγκτη βουλιμία μπορεί να υπονομεύσει το αποτέλεσμα της επέμβασης μετεγχειρητικά. Ο ψυχοθεραπευτής εκπαιδεύει τον ασθενή, ώστε να αναγνωρίσει και να «σπάσει» το φαύλο κύκλο στον οποίο έχει παγιδευτεί (προσπάθεια απώλειας βάρους – επα­νάκτηση βάρους – ενοχή – αρνητική ­διάθεση – υπερφαγία). Το «σπάσιμο» του φαύλου κύκλου επιτυγχάνεται με την εκμάθηση ειδικών τεχνικών, ώστε ο ασθενής να διαχειρίζεται αποτελεσματικά τη σκέψη και τα συναισθή­ματά του, χωρίς να εκτονώνεται στο φαγητό. Έτσι αυξάνονται και οι πιθανότητες μεγαλύτερης απώλειας βάρους μετεγχειρητικά.

Κατάθλιψη: Εκτιμάται ότι ένας στους δύο παχύσαρκους παρουσιάζει ήπιας μορφής κατάθλιψη. Μάλιστα, το φαινόμενο αυτό έχει χαρακτηριστεί από τους αμερικανούς επιστήμονες ως «βαριατρική κατάθλιψη» και παρατηρείται όλο και συχνότερα στο δυτικό κόσμο. Οι ειδικοί στις διατροφικές διαταραχές συνδέουν την εξάρτηση από το πρόχειρο φαγητό, αλλά και τα γλυκά, με συμπτωματολογία κατάθλιψης, δεδομένου ότι τα τρόφιμα αυτά οδηγούν σε αύξηση των επιπέδων της σεροτονίνης (της ορμόνης της ευχαρίστησης), με αποτέλεσμα οι καταθλιπτικοί ασθενείς να τα καταναλώνουν συστηματικά για να αντιμετωπίσουν την κακή τους διάθεση. Έχει παρατηρηθεί, ωστόσο, ότι, καθώς χάνονται τα πρώτα κιλά, μετεγχειρητικά η κατάθλιψη ξεπερνιέται. Ορισμένοι ασθενείς (6-7%), όμως, έχουν πιο ουσιαστικό πρόβλημα που απαιτεί ψυχολογική παρακολούθηση. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι τυχόν αδιά­γνωστες ψυχικές διαταραχές (όπως η κατάθλιψη) μπορεί να υπονομεύσουν τη συνεργασία του ασθενούς με τους γιατρούς και να τον δυσκολέψουν να ακολουθήσει τις οδηγίες που θα του δοθούν μετεγχειρητικά. 

Για περισσότερες διατροφικές συμβουλές μπορείτε να επικοινωνήσετε με το Μοράρη Κ. Εμμανουήλ, Msc Αθλητικό Διαιτολόγο – Διατροφολόγο.

Την πρώτη θέση στην παχυσαρκία ενηλίκων στην Ευρώπη και τη δεύτερη θέση στην παιδική παχυσαρκία κατέχει η Ελλάδα. Τα ποσοστά των παχύσαρκων και υπέρβαρων παιδιών παραμένουν ιδιαιτέρως αυξημένα στο 41,3%, με τα αγόρια να κατέχουν λίγο υψηλότερα ποσοστά στο υπερβάλλον βάρος και στην παχυσαρκία σε σχέση με τα κορίτσια. Η παχυσαρκία αποτελεί πλέον μία από τις βασικότερες αιτίες θανάτου παγκοσμίως αλλά και ένα από τα σπουδαιότερα και πολυπαραγοντικά διατροφικά προβλήματα για τις σύγχρονες κοινωνίες. Τα αίτια της παχυσαρκίας πέρα των λανθασμένων διατροφικών συνήθειών οφείλονται και σε γενετικούς, ψυχολογικούς, ορμονικούς, περιβαλλοντικούς, δημογραφικούς, κοινωνικό-οικονομικούς παράγοντες, καθώς επίσης και στη μειωμένη φυσική δραστηριότητα ως και πλήρη έλλειψη της αλλά και στη λήψη σχημάτων φαρμάκων.

Είναι όμως ενδεδειγμένο να κάνουμε δίαιτα στα παιδιά; Αν ναι, πότε;

Το 70% των υπέρβαρων και παχύσαρκων παιδιών και εφήβων θα γίνουν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι ενήλικες, με το ποσοστό αυτό να αυξάνεται στο 80% αν ένας εκ των δύο γονέων είναι υπέρβαρος ή παχύσαρκος.

Τα προβλήματα της κακής διατροφής σε αυτές τις αναπτυξιακές ηλικίες μπορεί να οδηγήσουν πέρα από την παχυσαρκία, σε αναιμία ή ανεπάρκεια θρεπτικών συστατικών, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι κίνδυνοι εμφάνισης κάποιων χρόνιων παθήσεων, όπως σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, δυσλιπιδαιμία, ορμονικές διαταραχές και προβλήματα στην ανάπτυξη του παιδιού.

Οι κακές διατροφικές συνήθειες και η έλλειψη σωματικής άσκησης συνδέονται με το υπερβάλλον αρρύθμιστο βάρος των παιδιών. Τα ερωτήματα και η αγωνία των γονέων είναι πολύ συχνή τα τελευταία χρόνια και πολλές φορές από μόνοι τους βάζουν σε πολύ αυστηρό πρόγραμμα δίαιτας τα παιδιά τους ώστε να χάσουν βάρος. Τέτοιες στρατηγικές δυστυχώς δεν αποδίδουν καρπούς καθώς το παιδί κινδυνεύει να εμφανίσει σημαντικές διατροφικές ελλείψεις, υποθρεψία, καθυστέρηση στην ανάπτυξη και στο ανάστημα του, διαταραχές στη διατροφική συμπεριφορά, όπως βουλιμία και ανορεξία, καθώς και πιθανές διαταραχές στο ορμονικό του προφίλ.

Ο ρόλος του Διατροφολόγου-Διαιτολόγου. Πότε κάνουμε δίαιτα στα παιδιά;

Το ζητούμενο είναι τι πραγματικά μπορούν να κάνουν οι γονείς που αντιμετωπίζουν παρόμοιες καταστάσεις για να προάγουν την καλύτερη υγεία στα παιδιά τους. Το βασικό ερώτημα είναι αν τελικά κάνουμε δίαιτα στα παιδιά. Με τη βοήθεια ενός επαγγελματία υγείας, όπως ενός Διατροφολόγου – Διαιτολόγου, χρίζει άκρως απαραίτητη διότι είναι ο μόνος που θα μπορέσει να συμβάλλει ορθώς στη διατροφική παρέμβαση και εκπαίδευση σε αυτή την ευαίσθητη παιδική ηλικία.

Η διατροφική παρέμβαση είναι πάντοτε εξατομικευμένη στο κάθε παιδί και εξαρτάται άμεσα από το βάρος, την ηλικία και το πόσο πρόθυμο είναι το παιδί για αυτή τη συνεργασία. Σε ηλικίες κάτω των 3 ετών δεν ακολουθείται καμία παρέμβαση, στη νηπιακή ηλικία 3-5 ετών στοχεύεται η διατήρηση του σωματικού βάρους ενώ στην παιδική ηλικία 6-12 ετών στα παχύσαρκα παιδιά μπορεί να εφαρμοστεί διατροφή με σκοπό τη μείωση σωματικού βάρους. Διατροφή με σκοπό τη μείωση σωματικού βάρους εφαρμόζεται και στην εφηβική ηλικία 13-18 ετών. Συνήθως, η διατροφική αντιμετώπιση στοχεύει στην εκμάθηση και υιοθέτηση νέων διατροφικών συνηθειών στα πλαίσια μιας υγιεινής και ισορροπημένης διατροφής.

Συνεπώς, μέσα από τη σωστή καθοδήγηση και ανατροφοδότηση, καθώς και τη σημαντική συμβολή των γονέων, το παιδί ή ο έφηβος αρχίζει να υιοθετεί υγιέστερες διατροφικές συνήθειες, με αποτέλεσμα να σταθεροποιηθεί το σωματικό του βάρος και στη συνέχεια να επέλθει σε μια σταθερή και υγιή μείωση σωματικού βάρους και λίπους.

Ο ρόλος των γονέων στη διαμόρφωση των διατροφικών συνηθειών των παιδιών.

H οικογένεια μπορεί να επηρεάσει ποικιλοτρόπως τη διαιτητική πρόσληψη και συμπεριφορά του παιδιού, αλληλεπιδρώντας με το περιβάλλον στο οποίο ανήκει. Οι γονείς δηλώνουν συχνά τη διάθεσή τους να βελτιώσουν τις διατροφικές συνήθειες του παιδιού τους, προσπαθώντας να ενισχύσουν την κατανάλωση τροφίμων που θεωρούνται υγιεινές επιλογές και ταυτόχρονα, να αποδυναμώσουν την κατανάλωση εκείνων που πρέπει να καταναλώνονται λιγότερο συχνά. Οι πρακτικές, όμως, που συνήθως χρησιμοποιούν και συγκεκριμένα ο περιορισμός, η επιβράβευση ή η πίεση για κατανάλωση, μπορεί να οδηγήσουν σε αντίθετα από τα αρχικώς επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Αντίθετα, η εξοικείωση με τα «νέα» τρόφιμα, καθώς και ο ρόλος των γονέων ως προτύπων με σκοπό τα παιδιά να μιμηθούν τη συμπεριφορά τους φαίνεται να είναι πιο αποδοτικές μέθοδοι. Επομένως:

1. Μην ξεχνάτε πως εσείς είστε τα πρότυπα των παιδιών σας, συνεπώς φροντίστε και στο κομμάτι της διατροφής να έχετε συνήθειες και συμπεριφορές άξιες προς μίμηση.
2. Περιορίστε τις συχνές εξόδους και την κατανάλωση γρήγορου φαγητού (fast food) όπως και αναψυκτικών.
3. Φροντίστε να επενδύετε περισσότερο χρόνο στα οικογενειακά γεύματα. Όσα περισσότερα γεύματα καταναλώνει η οικογένεια μαζί, τόσο περισσότερο αυτό βοηθάει στον καλύτερο έλεγχο λήψης τροφής του παιδιού, όπως και στο ισχυρότερο δέσιμο της οικογένειας.
4. Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να εντάξουν το πρωινό γεύμα στην καθημερινή τους διατροφή.
5. Μην πιέζετε τα παιδιά σας να τρώνε όλο τους το φαγητό αν τα ίδια δε θέλουν.
6. Τονίστε πόσο σημαντικός είναι ο αργός τρόπος μασήματος της τροφής, καθώς επίσης και το πόσο σημαντικό είναι, μόλις νιώθουν το αίσθημα πληρότητας να διακόπτουν το φαγητό.
7. Φροντίστε ώστε να υπάρχουν πάντα φρέσκα φρούτα στο ψυγείο. Πάρτε την πρωτοβουλία να κόψετε φρούτα σε ένα μπολ και να τα μοιραστείτε μαζί με το παιδί σας το απόγευμα. Θα το λατρέψουν!
8. Διαβάστε προσεκτικά τις ετικέτες των τροφίμων πριν αγοράσετε ένα προϊόν για τα παιδιά το οποίο πολλές φορές μπορεί να θεωρείται αρκετά υγιεινό αλλά στην πραγματικότητα να μην είναι.
9. Τρόφιμα με κενές θερμίδες και πλούσια σε κορεσμένα λιπαρά και ζάχαρη θα πρέπει να μην αγοράζονται συχνά από εσάς ή τους συγγενείς.
10. Αποφύγετε να κάνετε μόνοι σας δίαιτα στο παιδί σας, καθώς και να του στερείτε τροφές που όλα τα παιδιά συνηθίζουν να τρώνε. Καλό θα ήταν να συμβουλευτείτε ένα Διατροφολόγο – Διαιτολόγο για την έναρξη μιας ισορροπημένης διατροφής στο παιδί σας.

 Συμπερασματικά

Για να μπορέσουν οι γονείς να ενισχύσουν την υιοθέτηση υγιεινών διατροφικών συνηθειών και συμπεριφοράς στα παιδιά τους, προτείνεται να φροντίζουν για τη διαθεσιμότητα και την προσβασιμότητα των τροφίμων, να λειτουργούν ως πρότυπα συμπεριφοράς και να προάγουν τη δημιουργία μιας σχέσης αμοιβαίας εμπιστοσύνης με τα παιδιά τους.

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ το σημαντικό ρόλο του Διατροφολόγου-Διαιτολόγου, ένας επιστήμονας υγείας που μπορεί να βοηθήσει μέσω της διατροφικής παρέμβασης και εκπαίδευσης τους γονείς και τα παιδιά να προλάβουν και να αντιμετωπίσουν την παιδική παχυσαρκία.

Για περισσότερες διατροφικές συμβουλές μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον Μοράρη Κ. Εμμανουήλ, Msc Αθλητικό Διαιτολόγο – Διατροφολόγο.